loading...
«« شــهــدای کــربــلا »»
گمنام بازدید : 9 جمعه 12 اردیبهشت 1393 نظرات (0)

 

1.یاران و دشمنان

یاران حسین

ابو ثُمامه عمرو بن عبد اللّه صائِدى

نام:
ابو ثُمامه عمرو بن عبد اللّه صائِدى از اهالی کوفه

در کربلا :
یادآورىِ فرا رسیدن وقت نماز در بحبوحه نبرد در روز عاشورا


عاقبت:
ابوثُمامه ، بعد از شهادت شماری از یاران ابا عبدالله (ع) ، به میدان آمد و شهید شد.

حبیب بن مُظاهر

نام:
حبیب بن مُظاهر اسدى از یاران خاصّ امام على ، امام حسن و امام حسین (ع)

در کربلا :
فرماندهى جناح چپ سپاه امام (ع) را به عهده داشت
از آرامش و روحیه بسیار بالایى برخوردار بود ، چنانکه در آستانه شهادت ، شاد بود

عاقبت:
او همچنان رزمید و گروهی را به هلاکت رساند تا به خیل شهداى کربلا پیوست. هنگامی که شهید شد، امام (ع) فرمود:" من، شهادت خود و حامیانم را به حساب خدا میگذارم".

حُرّ بن یزید ریاحى

نام:
حُرّ بن یزید ریاحى ، از بزرگان قبیله بنى تمیم

در کربلا :
حُر ، فرمانده سپاهی بود که راه را بر امام حسین (ع) و یارانش بست
حُر نزد حسین (ع) توبه کرد و امام (ع) فرمود که خدا توبه ات را پذیرفت و حر به یاران امام (ع) پیوست
با عمر سعد صحبت کرد که یکی از پیشنهاد های امام (ع) را بپذیرد تا بتواند مانع جنگ شود اما سودی نداشت!
چهل و دو سه تن از لشگریان عمر بن سعد را به هلاکت رساند

عاقبت:
امام، در حالى که غبار از چهره او پاک مى کرد ، فرمود : تو حُر آزاده هستى ، همان گونه که مادرت تو را نامیده است ؛ آزاده در دنیا و آخرت .

زُهَیر بن قَین

نام:
زُهَیر بن قَین بن حارث بَجَلى ، یکى از برجسته ترین یاران امام (ع)

در کربلا :
در شب عاشورا ، هنگامیکه امام حسین (ع) ، خطاب به یاران خود فرمود :" از تاریکی شب استفاده کنید و بروید"، با جملات زیبا، ارادت صادقانه خود را به امام (ع) نشان داد
در روز عاشورا ، فرماندهى جناح راست سپاه امام علیه السلام بر عهده او بود
ظهر عاشورا ، زُهَیر ، همراه با نیمى از یاران باقى مانده امام (ع) ، خود را سپرِ دفاعى ایشان قرار دادند و امام (ع) در پشتِ آنها نماز خواند

سرانجام او چه شد؟
زُهَیر ، پس از نبردى سنگین ، به دست کثیر بن عبد اللّه و مهاجر بن اوس ، شهید شد

عبد اللّه بن عُمَیر کَلْبى

نام:
عبد اللّه بن عُمَیر کَلْبى ، از یاران امام على (ع) و امام حسین (ع)

در کربلا :
با تشخیص امام حسین (ع)، به عنوان نخستین مبارز به نبرد با دشمن رفت
یَسار ، غلام زیاد و سالم، غلام ابن زیاد ، نخستین مبارزان لشگر عمر سعد، به میدان آمدند و عبدالله بر آن دو ، یورش بُرد و هر دو را کُشت

عاقبت:
او به عنوان دومین شهید از یاران امام علیه السلام به خیل شهیدان پیوست و زمانیکه همسرش بر بالاى سرش می گریست ،شمر فرمان داد، او را نیز بکشند

عَمرو بن قَرَظه انصارى

نام:
عمرو بن قَرَظة بن کعب انصارى که پدرش یکى از یاران نامدار پیامبر خدا (ص) است

در کربلا :
روز عاشورا ، به نمایندگى از امام علیه السلام با عمر بن سعد ، گفتگو کرد
تعداد فراوانى از گروه ابن زیاد را کُشت
سپر بلای امام (ع) در میدان جنگ بود

عاقبت:
در آخرین دیدارش با امام (ع) ، در حالى که به شدّتْ زخمى شده بود ، گفت : به پیمانم وفا کردم ؟ و امام (ع) پاسخ داد : " آرى . تو در بهشت ، پیشِ روى من هستى " . سپس عمرو بن قَرظَه ، جنگید تا به شهادت رسید .

مُسلم بن عَوسَجه

نام:
مسلم بن عَوسَجه اسدى ، کنیه اش ابو حَجْل و مردى شجاع و عابد

در کربلا :
سخنان وى در شب عاشورا ، هنگامى که امام حسین علیه السلام به یاران خویش ، اجازه جدا شدن از خود را داد، حاکى از استوارى ایمان و نهایت عشق و ارادت او به اهل بیت (ع) است
در جنگ با دشمن ، با تمام توان کوشید تا به زمین افتاد
او نخستین شهید از خیل شهداى کربلاست.

عاقبت:
هنوز نیمه جانى داشت که با دستش به حسین (ع) اشاره کرد و به حبیب بن مظاهر گفت: من به تو سفارش این را مى کنم . جانت را در دفاع از او بگذار. آن گاه ، مسلم ، جان داد .

یاران یزید

حرمله بن کاهل

نام:
حرمله از قبیله بنى اسد

در کربلا :
از تیراندازان سپاه عمر بن سعد
پرتاب کننده تیر ، به سوی طفل شیرخوار امام حسین (ع)
قاتل عبد اللّه بن حسن، فرزند امام حسن مجتبی (ع)
نقش در به شهادت رساندن حضرت عباس (ع)

عاقبت :
در قیام مختار، دستگیر و به دستور مختار، دست و پایش را قطع و او را در آتش سوازندند .

حُصَین بن نُمَیر

نام :
ابو عبد الرحمان حُصَین بن نُمَیر بن نائل کِندى سَکونى، از اهالى حِمص

در کربلا:
فرماندهى تیراندازان لشکر عمر بن سعد
یاران امام (ع) را تیرباران کرد و اسبان آنها را کشت
آماده کردن زمینه یورش نهایى و گروهىِ سپاه ابن سعد به سپاه امام علیه
در شهادت حبیب بن مُظاهر ، نقش داشت
به سمت امام (ع) تیراندازى کرد و تیر به دندان هاى شریف ایشان خورد و مانع آب خوردن امام (ع) شد.
پس از پایان جنگ، هفده سر را با افراد تحت فرمانش به کوفه برد

عاقبت:
پس از قیام مختار به دست ابراهیم بن مالک اشتر کشته شد و به دستور مختار، جسدش را سوزاند و سرش را در مکّه و مدینه آویزان کردند تا عبرت دیگران باشد.

خولى بن یزید

نام:
خولى بن یزید اَصبحى اِیادى دارِمى

در کربلا :
در شمار سپاه و تیراندازان لشگر عمر بن سعد
قاتل جعفر بن على (ع)
در شهادت امام حسین (ع) و بریدن سر مبارک ایشان، دست داشت
سر مبارک امام حسین (ع) را براى عبید اللّه بن زیاد به کوفه برد

عاقبت:
به دستور مختار، او را در خانه خودش کشتند.مختار، جسدش را آتش زد و آن قدر ماند تا جنازه اش به خاکستر تبدیل شد.

سِنان بن اَنَس

نام:
سِنان بن اَنَس بن عمرو بن حىّ بن حارث بن غالب بن مالک بن وَهبیل

در کربلا :
نقش مؤثّر در به شهادت رساندن امام حسین (ع)
به کمک شمر بن ذى الجوشن ، امام (ع) را به شهادت رساندند

عاقبت:
در مجلس حَجّاج، به کشتن امام حسین (ع) اعتراف کرد و در راه بازگشت به خانه اش، دیوانه شد و با وضع ناگوارى از دنیا رفت.

شمر بن ذى الجوشن

نام:
ابو سابغه شمر بن ذى الجوشن

در کربلا :
از نقش آفرینان اصلى جنایات کربلاست
فرمانده جناح چپ سپاه عمر بن سعد
فرمان داد که پیادگان و تیراندازان و سوارکاران ، به یکباره بر امام (ع) یورش برند .
سر مبارک امام علیه السلام را از پیکر ، جدا کرد
در حمله به خیمه هاى زنان و بردن اسیران و سرهاى مطهّر شهیدان از عراق به سوى دربار شام، نقش اصلى را به عهده داشت .
جنایات شمر به حدّى بود که امام حسین علیه السلام ، او را نفرین نمود

عاقبت:
مختار، او را گردن زد و جنازه او را در روغن جوشان انداخت .

عمر بن سعد

نام:
ابو حفص عمر بن سعد بن ابى وقّاص

در کربلا :
سرکرده سپاه عبید اللّه بن زیاد در رویارویى با امام حسین علیه السلام بود
مجرم شماره سوم فاجعه کربلا
فرماندهى عملیات را در کربلا به عهده داشت

عاقبت:
ابو عمره، از یاران مختار ، با عمر بن سعد درگیر شد ، او را با شمشیر به قتل رساند و سرش را در لباسش نهاد و به حضور مختار آورد

عمرو بن حَجّاج

نام:
عمرو بن حَجّاج بن عبد اللّه بن عبد العزیز بن کعب مَذحِجى زُبَیدى، از سران کوفه وشوهر خواهر هانى بن عروه

در کربلا :
فرماندهى جناح راست سپاه عمر بن سعد
با سوارانش، آب را بر امام حسین علیه السلام و یارانش بست
با عبّاس علیه السلام جنگید
خود با لشکرش، بر جناح چپ لشکر امام (ع)، که فرمانده آن، مُسلم بن عَوسَجه بود حمله کرد و مسلم در این یورش، نقش بر زمین شد.
به امام حسین علیه السلام توهین کرد و ایشان را "خارج شده از دین "نامید
پس از واقعه عاشورا، از جمله حاملان سرهاى شهدا به کوفه بود

عاقبت:
به نفرین امام حسین (ع) گرفتار شد و از شدّت تشنگى ، در بیابان ، هلاک گردید

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نظرسنجی
    به نظر شما سطح مطالب وبلاگ چطور است؟
    امکانات وبلاگ

    آمار سایت
  • کل مطالب : 2
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 9
  • آی پی دیروز : 3
  • بازدید امروز : 12
  • باردید دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 16
  • بازدید ماه : 39
  • بازدید سال : 116
  • بازدید کلی : 1,610
  • لوگوی همراهان